چې سر باندې مې وخیژې

ختمونه د قران دي رحمتونه راوریږي الله به رضي کیږی ګلونه د بوستان چې مدرسې نه فاریغیږيپه ژوند به خوشالیږيختمونه دی د پاک کلام وریږي رحمتونهالله په داسې غونډو به نازل کړي برکتونهپوره یې شه په ژوند کې د ټول عمر ارمانونه د رب حضور کې دوي په هسکه غاړه به دریږي منزل ته به رسیږي ختمونه د قران دي رحمتونه راوریږي الله به رضي کیږی ګلونه د بوستان چې مدرسې نه فاریغیږيپه ژوند به خوشالیږيقاري حافظ به کړي د اویا تنو شفاعت سرونه به یې وي ټولو قومونو کې اوچت الله به ورله ورکړي درجې او منزلتالحمد نه شروع او والناس به یې ختمږي درجې یې پورته کیږی ختمونه د قران دي رحمتونه راوریږي الله به رضي کیږی ګلونه د بوستان چې مدرسې نه فاریغیږيپه ژوند به خوشالیږيفارغ به شي له دغې مدرسې نه حافظان هم جوړ به شي له دوي نه عالمان او عارفانمخلوق به کړي د رب په پاکه لاره دوی رواند دوی په سر به ښکلي دستارونه تړل کیږي عالم به ترې جوړیږي ختمونه د قران دي رحمتونه راوریږي الله به رضي کیږی ګلونه د بوستان چې مدرسې نه فاریغیږيپه ژوند به خوشالیږين عادل + نوشته شده در شنبه هجدهم شهریور ۱۴۰۲ ساعت 13:40 توسط نسیم شاه عادل  |  چې سر باندې مې وخیژې...

وایم چې زه په انتخاب پوهېږم زه په حساب او کتاب په پوهېږمځواني مې ټوله بیهوده تیره کړه دعوه کوم چې په شباب پوهېږمستا د انکار څخه مایوسه نه یم زه په خوندنو د سراب پوهېږمزه یې لوګی کړمه سکروټه یې کړم ستا د یارۍ په بد عذاب پوهېږمستا له خبرو نه لذت اخلمه د ادبیاتو په هر باب پوهېږمزرګونه میندې یې کړې کونډې بورېهی په ناترسه انقلاب پوهېږمعادل به څنګه تا ونه پیژني ستا په رنګونو د نقاب پوهېږمنسیم شاه عادل + نوشته شده در پنجشنبه بیست و سوم شهریور ۱۴۰۲ ساعت 12:1 توسط نسیم شاه عادل  |  چې سر باندې مې وخیژې...

د کلدارې فریاد او زمونږ بد دعایيساه مې لنډه لنډه کیږي پخوانۍ وخت مې یادیږيزه نو چا په دغه حال کړم چې ډير زیات یې ناقرار کړمد افغان ازار وهلي ځکه شوې داسې مښلېشرم نه لرې مردارېبی ارزښته شوې کالداريته خو اوس یو په څلور یې شه غټان دې په څلوري تا خو تل منافقت کړتل افغان نه دې سرقت کړنوم دی ورک به شي مکارېبی ارزښته شوې کالداريحیثیت یې خاورې کیږيقاید اعظم غریب ژړیږي چې روپۍ یې شوله سپکه خیرانیږي بی درکهاوس خو مرګ درته پکار دی ځکه ملک دی خوار زار دیدرمل نه لرې بیمارې بی ارزښته شوې کالداري خوار زار شې ای بدبختهحالت بد دې شه بی وختهتاسې و به وژاړۍ ډير کړي به خدای تاسو راګېر دا ژړا مو دایمي شهستا په خونه بربادي شه چې افغان درنه بی غم شي ستا په کور دی خپله غم شياوس په لار به شې بې لارېبی ارزښته شوې کالداريد افغان دښمنه ورک شېپه هر ځای په سپکو سپک شېتا مونږ نه پریښو سبا ته درکوي رب سزا تاتهخپله پوه به شې غدارېبی ارزښته شوې کالداريخدای به جوړ درته تومن کړي هر افغان چې پرې خامن کړيپه شرمونو به شرمیږي ته به نوره هم سپکیږيته په سپکو شولې سپکه خدای به ورکه کړي تا ورکهته به وکړې ښې کوکارې بی ارزښته شوې کالداريبی ارزښته شوې کالداري + نوشته شده در یکشنبه دوازدهم شهریور ۱۴۰۲ ساعت 15:7 توسط نسیم شاه عادل  |  چې سر باندې مې وخیژې...